Telewidz na procencie

– I zdanżam na czas, proszę pana.

– Zdążam!

– No właśnie, i pan zdanża.

Przypomniałem sobie ten dialog z filmu „Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz”, aby uprzedzić ewentualne zarzuty, że już kiedyś o tym pisałem. Oni, czyli komentatorzy, stale się powtarzają, to i ja mogę od czasu do czasu.

Wielu dziennikarzy, coraz częściej odnoszę takie wrażenie, zakochało się w zwrocie „na ryzyku”. Nigdy nie powiedzą i nie napiszą, że piłkarz, tenisista czy inny sportowiec zagrał ryzykownie, że podjął ryzyko albo po prostu zaryzykował. Nie – oni chcą przekonać słuchaczy i czytelników, że w calej polszczyźnie jest tylko jeden przyimek – „na”, ich zdaniem, jest dobry na wszystko.

Wybaczcie krótką dygresję, ale na wszelki wypadek muszę przypomnieć, że wszystkie przykłady są z życia, czyli z mediów wzięte. Nigdy nie podaję nazwisk, choć były takie prośby, bardzo rzadko nazwy redakcji, bo chodzi mi nie o wytykanie palcami błądzących, lecz popełnianych przez nich błędów.

Nieco złośliwie dodam, że anonimowi, ale jednak bohaterowie tego blogu, błądzą „na konsekwencji” – albo „na uporze”, jak kto woli – godnej lepszej sprawy. Od piłkarza, który wszedł na boisko z ławki rezerwowych, wymagają, aby biegał szybciej od partnerów i rywali, bo przecież biega „na większym zapasie energii”.

Do wyobraźni kibiców najgłośniej przemawiają zawodnicy ofensywni. W każdej drużynie muszą jednak być także i tacy, którzy w zakresie obowiązków mają przede wszystkim działania obronne. Ci mogą liczyć najwyżej na uznanie trenerów, bo trybuny rzadko doceniają ich trud. Komentatorzy zresztą też. Jeśli o napastniku powiedzą, że zagrał „na fantazji”, to jest to zwykle komplement; jeśli o obrońcy lub bramkarzu, często brzmi to jak zarzut.

Skoro o bramkarzu mowa... Na zakończenie przygotowałem taki cytat, po którym nie będę miał nic do dodania. Już teraz nalewam sobie lampkę czegoś dobrego (jeszcze nie ma 22:00, więc nie mogę zdradzić szczegółów), aby po postawieniu ostatniej kropki i wciśnięciu ostatniego „entera” wznieść toast za zdrowie sprawozdawcy. „Widzicie państwo, na jakim procencie interweniuje bramkarz” – odwołał się do naszej spostrzegawczości.

Okulary noszę na co dzień. Alkomatu używam tylko wtedy, gdy muszę. Raczej nie w domu. Chyba przyznacie, że słuchanie niektórych komentatorów nie sprzyja abstynencji...